Bu konuşma, kültürel miras yürüyüş turlarının travmatik miraslara nasıl atıfta bulunup bunları görselleştirebildiğini ve bu sayede yerinden edilmiş kişilerin haklarını savunan, kentsel aidiyet parametrelerini yeniden tanımlayan ve kentleri sömürgesizleştiren siyasi projelere güç sağlamak için nasıl kullanılabileceğini ortaya koyacaktır. Bu çalışma, kentsel mekânı kamusal hafızanın eleştirisi ve çeşitlendirilmesi için nasıl bir sahneye dönüştürdüklerini yakından gösteren iki yürüyüş turuna odaklanacaktır. Bunlardan ilki, Berlin’de Suriyeli ve Iraklı mültecilerin rehberlik ettiği, yerel travmatik tarihin anıtlarını başka yerlerdeki daha yakın tarihli travmalara tanıklık etmek ve kentsel aidiyetin parametrelerini genişletmek için kullanan yürüyüş turlarıdır. İkincisi ise, ülke içinde yerinden edilmiş Filistinlilerin, Filistinlilerin travmatik belleğinin ve modern kent tarihinin silinmesine direnmek için kalıntıları kullandığı Yafa (Arapça Yafa) turlarıdır. Bu farklı jeo-politik müdahaleleri bir araya getirerek, bildiri, kentin ve mirasının sömürgecilikten arındırılmış ve kozmopolit anlayışlarını bilgilendirmek için yürümenin potansiyeli üzerine daha geniş bir argüman geliştirecektir. Yürümenin bu ders için bir araştırma konusu, bir araştırma yöntemi ve bir uygulama olarak üçlü bir anlamı vardır. Sanatsal haritalama ve görsel belgeleme yoluyla genişletilen “yürüyen” etnografinin kullanımı ve yürümenin siyasi bir pratik ve hafıza aktivizmi biçimi olarak kullanımı üzerine düşüneceğiz. Tarih ve mimarlık disiplinleri arasında ve teori, yöntem ve pratik arasında çalışarak, yürümenin şiirsel ve estetik nitelikleri ve yayaların kentin mimari sözdizimini yeniden yazma – mekanları birbirine dokuma, kayıt dışı hafıza alanlarını işaretleme ve marjinal hikayelere ve perspektiflere ses verme – eylemliliği üzerine düşüneceğiz.